SIMMERBRIEF

Prediker 3: 1-8

Beste Achlumers en Hitzumers,

Prediker 3 staat bekend om de wijsheid over de verschillende momenten in een mensenleven. In een mensenleven is er sprake van vreugde, is er sprake van verdriet. Zo is er sprake van huilen en van lachen, van oorlog en van vrede. Prediker laat ons weten dat er steeds weer een tijd is voor het één, dan weer voor het ander.

In deze weken treffen mij die woorden, nu ik een beroep heb aangenomen naar de Protestantse Gemeente te Franeker. Soms is er tijd voor het één, soms is er tijd voor het ander. Toch, soms weet je ook niet wat er op je pad komt en is het ook die mystieke verwondering die mensen een nieuw verstaan kan geven. Zo heb ik betekenis gegeven aan de gemeente Franeker die op mijn pad kwam, mij deed verwonderen en mij trok. Toen ook helder werd dat de gemeente Franeker het beroep op mij wilde uitbrengen als hun nieuwe predikant, voelde ik mij van harte geroepen met verder te gaan in deze gemeente met haar uitdagingen en betrokkenheid waar het gaat om kerk en samenleving.

Zo vertrok ik zeven jaar geleden met Hinne en nog twee kleine kinderen vanuit Den Haag naar Achlum-Hitzum om toen hier verder te gaan; om de tijd in Den Haag achter te laten en hier een weg te vinden. De tijd vloog, de kinderen groeiden maar door, en ik kan nauwelijks vatten dat we hier alweer zeven jaar zijn. Het zijn zeven bijzondere jaren geweest. En om met Prediker te spreken, het waren zeven jaren met een tijd om te huilen en een tijd om te lachen, een tijd om te rouwen en een tijd om te dansen, een tijd om te zwijgen en een tijd om te spreken, etc. etc.. Maar steeds opnieuw tijden die zich geborgen mogen weten in Gods liefdevolle zegen op de weg die je als mens gaat.

Zondag 29 september a.s. zal het afscheid zijn. Deze zomerbrief is niet bedoeld om daarvoor al de woorden op papier te zetten, dat komt in september, wel om u ook op deze manier op de hoogte te brengen van nieuwe tijden die voor u als gemeente gaan komen en voor ons als gezin. Nieuwe tijden waarin ook Gods hand steeds weer de mens nabij wil zijn, zo geloof ik, om het goede, om de vrede, om Zijn levensadem te schenken aan een ieder die daar naar uitziet.

Dat maakt dat we deze weg ook in vertrouwen mogen gaan, een vertrouwen dat de Eeuwige een ieder van ons steeds nabij zal blijven.

Dat wensen wij u allemaal toe.

In onze gedachten en gebeden verbonden met u en jou,

ds. Margarithe Veen, Hinne Groot, Egbert & Bauke